Voor de hover bleven we steken, maar de pergola is weg.

Gisteravond weer naar 'the dance', geweest. Omdat we bijna niet vooruitgingen, hadden we besloten één dans per week te pakken en die dan tot in den treure te oefenen tot de uitvoering er van, zo niet perfect, dan toch draaglijk zou zijn. Wij kozen als eerste project 'The White City Waltz', omdat die vaak gedanst wordt op de les en omdat je toch ergens moet beginnen. We hadden een mooi voorbeeld ervan op het internet gevonden en hebben die de hele week tussen de afwas en de boerenkool, samen of apart, geoefend. Maar nog hebben we hem niet onder de knie, zoals gisteravond bleek. We zijn blijven steken bij het onderdeel 'hover', niet zoals de stofzuiger, maar zoals de luchtringboot die vroeger naar Engeland voer en waar ik bolle ogen van kreeg van spanning. 

Na de vliegende schotel uit de mist te hebben zien opdoemen aan het strand van Calais, wilde ik er absoluut een keer in. Jouw wens is mijn bevel, zei Marimon et voilà daar zit ik met bolle ogen in de hover.

Maar als we ooit de passen onder de knie krijgen, dan zijn we er nog niet, want volgens internet moet deze dans zwierig en soepel worden uitgevoerd. Ha ha. Ik zeg niet dat ik elegant ben, maar Marimon danst alsof hij achter een kruiwagen loopt te duwen en ik weet niet zeker of..... nou ja, laten we het over de pergola hebben, want die is vakkundig door Marimon gesloopt deze morgen. En wat een licht!!

 Zo was het. Een pergola waar je niets aan had, want hij stond op het noord-westen. Het is een windhoek daar en er wil niets klimmerigs groeien behalve taaie woekeraars die je licht en uitzicht wegnemen. Gezellig zitten hebben we er nooit gedaan.

Het werd allengs lichter in de keuken. Eindelijk kunnen we de lucht weer zien en zelfs bijna de hemel.

Vue imprenable op het kippenhok. Alleen de olietank springt er nu zo akelig uit. Zo heb je altijd wat.

En kijk, daar heeft Marimon het volgende op gevonden. Straks een bak er voor, met bijvoorbeeld O-I kers, en het lelijke kreng is oranje. Laat dat soort dingen maar aan hem over. Niemand kan ontkennen dat hij hier zwierig en soepel bezig is. Laat die Mari van mij maar schuiven!