Prijs voor de leukste kerstkaart van 2012, gemaakt door tevreden huurders. Ach ware het maar waar dat onze vijver ook in de zomer vol water bleef en er zulke grote eenden in rondzwommen. Voordeel van de computer is, dat je het gewone leven een stuk kunt opleuken. Jammer dat met het inscannen van de foto de kleuren wat mat geworden zijn, lijkt wel de Matahariwoestijn. Goed, er zwemmen dan wel geen reuzeneenden in de vijver, maar er zwemt wel een beverrat. Zwom, want hij is gelukkig al weer doorgereisd. Weer een probleem minder.
Vanmiddag weer stralend weer. Het is bedrieglijk, want 's morgens is het rond het vriespunt en gister vergiste ik mij lelijk door een driekwart sportbroek aan te trekken naar de gym. Mijn blote winterkuiten vonden dat niet leuk, te meer daar er in de gymzaal geen verwarming was ontstoken. Dachten daar zeker ook dat het zomer was.
Vandaag is het een hol en ren dag. Kom net terug van de salle de danse in Jonzac, alwaar drie oude, stijve dames waaronder ikzelf, met veel moeite een dansje wordt ingepompt t.b.v. het theaterstuk waaraan gewerkt wordt. Straks moet ik weer naar Villexavier( 20 km. hier vandaan, 100 inwoners) , waar we werken aan een ander stuk. Tussendoor heb ik de kippies even vrijgelaten en achterin het terrein gelokt, waar ze geen schade aan kunnen richten. Ik wil ze liever niet in de moestuin of in een vers ingezaaid perkje, de veelvraten.
Ze zijn moeilijk op de foto te krijgen in ons verwilderde stukje tuin, maar ze vinden het heerlijk daar en veiliger tegen haviks en vossenogen dan op open terrein.
Na de middagrepetitie, moet ik naar huis racen, waar Marimon klaar zal staan met een belegde boterham om die in de auto in mijn mond te proppen, want we moeten vanavond naar Bordeaux om een theaterstuk te zien over adolescenten en de moderne media.
Wij gaan dit zien, omdat we zelf ook bij zo een soort theaterproductie zijn betrokken. Niet dat we zelf spelen, maar we zijn meedenkend publiek. Zo helpen we mee om met ideëen( die we niet hebben) en suggesties (die we ook niet hebben) een nieuw stuk van de grond te krijgen over ado's en hun expositie op de sociale netwerken (foto's, filmpjes). Wij hebben niet veel inbreng, we vonden het alleen aardig om te zien en mee te maken hoe een theaterproduktie tot stand gaat komen. Tot nu toe is het veel gezever en weinig produktie, maar vanavond zijn we gewoon toeschouwer bij een stuk van een ander. Als inspiratiebron denk ik.
Lekker rustig, hoeven we alleen maar met ons luie achterste op een stoel te gaan zitten en kijken maar. Niemand die ons wat vraagt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten