donderdag 26 januari 2012

Resoconto di Pied Sec plage


Zie dat ik nodig het verslag van ons leven op P.S. plage moet updaten. Niet dat er iets speciaals gebeurt, het is gewoon januari, zoals overal.
 Zondag mijn toekomstige verjaar gevierd met een Indisch etentje, geheel verzorgd door Marimon. Was zeer genoeglijk, alleen jammer dat Frank en Mieke wegens ziek niet konden meegenieten. Wat wij na afloop beseften was, dat wij nu met een feestje eten en praten, terwijl wij vroeger dansten en dronken. Sinds wanneer is dat? Is het omdat we ouder worden? Of is het een algemene trend. In ieder geval zijn we uitgenodigd op een verjaarsfeestje waar uitdrukkelijk bijvermeld werd dat er gedanst gaat worden. Zij wordt 55, schat ik. Dus hoe zit dat?
Hierboven een fotootje van toen ik 16 werd. Een feestje met uitsluitend meiden en zelf afwassen. Ra, ra, welke ben ik?


Maandag: opruimen, keuken poetsen (na 3 dagen gekook en gebak van Marimon), achterstallige nieuwjaarspost beantwoorden, de bramen in de heg aanvallen, het theaterstuk Alarmes uit het hoofd leren en des avonds naar Tugéras voor de repetitie van Orchestre.


Dinsdag: De seniorengym ( ik heb er nog spierpijn van), rozen snoeien en de bakken legen in de vijver.
Des middags naar de Secours Populaire. Had er twee jaar geen voet binnen gezet. Werd met gejuich en hartelijke omhelzingen ontvangen. Het kreng bij de kassa is weg, iedereen haalde opgelucht adem zo te zien. Wel schijnt er weer een nieuw kreng te zijn, die ik nog niet heb mogen ontmoeten, maar er is een gesloten front tegen haar, dus dat moet te mannen zijn. Het deed me plezier er weer binnen te gaan. Vanmiddag ga ik er weer echt beginnen, met frisse moed. Des avond was er weer Film&Four, maar ik had niet meer de moed om een gerecht te maken en trouwens, ik wilde alleen de film zien en niet daarna ook nog blijven eten. Wel heb ik een paar schalen groene sla klaargemaakt, mâche en roquette. Uiteindelijk ging ik er toch met Marimon naar toe, want de besproken vriendin kwam niet opdagen en zijn koor belde af wegens ziekte van de dirigente. De film was prachtig. Eigenlijk meer een documentaire over het leven van een boer in Amerika, waarin allerlei jeugd foto's en filmpjes verwerkt waren. Hoe boer en boerderij ten onder gingen en uiteindelijk als bioboerderij/coöperatie weer tevoorschijn kwamen.


woensdag: De laatste rozen snoeien, de spatiphyllum die ik van Jo-Jo op mijn pré-verjaardag had gekregen, in een echte pot zetten met kiezelsteentjes onder de pot met een laagje water voor de constante vochtigheidsgraad ( hij zal het toch niet overleven, want ik kan ook geen orchideëen houden). Lunchen bij Dries en Mélancolie om de restjes van F&F op te eten. Vis, merlu (heek).


En het huis voor ons neus is nog steeds niet af. Vandaag is de timmerman er, binnendeuren en luiken worden geplaatst. Buurman Tourtelot maakt zich razend, want al die tijd moet zijn dochter huur betalen in het huis waar zij nu woont. Het is nu bijna een jaar dat ze zijn er aan zijn begonnen, nog steeds niet klaar en schijnt nog te lekken ook.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten