Een Turk in mijn bed.

Wat gebeurt er allemaal op Pied Sec plage? Niet veel, want we leven maar op halve dagen. Des namiddags is het te warm om een pink op te tillen, d.w.z. in de zon. 
Ik breng de middag lezend door, wat geen straf is.
Ik lees 'Grijze zielen' van Philippe Claudel. Eerst in het Nederlands, deze week in het Frans. 'Les âmes grises', heel goed vertaald door
Manik Sarkar, een Indiase Groninger nota bene. 
Maar hoe goed vertaald ook, niets kan op tegen het origineel.

Verder vond ik vanmorgen een Turk in mijn bed. Hoe kan dat nu weer?

Diezelfde Turk heeft mijn prachtige Cotoneaster een kopje kleiner gemaakt, toen hij de heg snoeide. Je moet Turken nooit een elektrische heggesnoeier in handen geven, want dan worden ze gevaarlijk.

Dag cotoneaster, snik...

Later heeft hij nog een panneau op het hek vastgemaakt.
Wat staat daat nu op? A vendre???

Net nu de Lila des Indes bloeit??

En wij wederom hebben kennisgemaakt met een prachtige 83 jarige?

Ja, we gaan er weer vandoor naar het schijnt. Wij hebben een school gezien in het moeras. Dat wordt het volgende project.
U wordt op de hoogte gehouden.