Mooie stadjes om te wonen.

September en nog steeds 28 graden bij een volle zon. 

Weer naar de garage in Saintes geweest om twee nieuwe banden onder Laila te plaatsen en de gaatjes in de pot catalytique te laten dichtlassen, opdat deze nog een jaartje zit en wie weet langer, net zo lang tot wij genoeg centjes gespaard hebben om de puberende Laila in te ruilen tegen dit babyblauwe schuimpje.

Daarna natuurlijk 20 km naar boven om Saint Savinien nog eens van boven tot onder te bekijken. Viel niet tegen op een doordeweekse dag. Wij hadden het stadje alleen nog maar op zondag gezien, en maar een helft ervan. Blijkt er niet alleen een rivier met een haventje te zijn, maar ook nog een centrumpje, met bakker, slager, pharmacie, maison de la presse en P.M.U. café.

Op de terugweg naar Saintes, weer zo'n mooi stadje aan de Charente. Taillebourg, met een heuse burcht met droge slotgracht en parken rondom. Waarvan geen foto's. Wel een groot opknappand aan het spoor.

Een overdekte markt. Achter de tralies zit glas, vandaar de reflexie van de huizen op het plein.

 Kiekje van bovenaf.

En veel van dit soort huizen rondom de burcht.

Een wisselwachtershuisje dat helaas niet te koop was.

Nu zijn we nog vergeten een foto te maken bij het mooiste plekje, een klusje huizen, heel intiem aan de Charente. Daar waren we helemaal stil van. Volgende keer.

Hier op het erf gaan we intussen door met opknappen, tuin snoeien, om het geheel maar zo appetijtelijk mogelijk er uit te laten zien.
Maar hoe kun je nu tuinieren als er van die prachtige herfstexemplaren je pad versperren. Kijkt goed.

Hier vergroot:

Dan tot slot, de hartelijke groeten van poesje Samir, die zich steeds schandelijker gaat gedragen. Welke poes ligt nu zo te kijk.

Hij denkt zeker dat hij genezen is.