Afrikaanse henna

Er gebeurt niet veel hier, omdat ik niks laat gebeuren. Ben wel niet zo slaperig als gister, maar wel bijna. Verkoudheid is eigenlijk over, dus ik zou de luie Evert uit m'n nek moeten plukken en aan de slag gaan. Maar ik heb geen zin. Van uit het noorden hoor ik geklaag omdat het zo koud is, ik klaag omdat het zo warm is. Vanmorgen was het nog lekker fris en heb ik wat schoonmaakwerk in de tuin gedaan. Op een tuinblog dat ik volg, las ik dat 90 % van het tuinwerk bestaat uit nettoyage, schoonmaak, onkruid trekken en snoeien dus. Deze mededeling deed me genoegen. Ik dacht n.l. dat er iets aan mijn tuinaanpak mankeerde dat ik de hele tijd bezig ben die tuin in toom te houden, en dan heb ik nog wel een wildtuin! Een geleide wildtuin zou ik het willen noemen, want laat je alles maar  gaan zonder in te grijpen, is binnen no time de grootste schreeuwer de baas. Dat kennen we. 

Dit is niet de wilde tuin, maar zijn baasje, die heur haar rood geverfd heeft met henna, door haar one and only dochter meegenomen helemaal uit Afrika. Dan moet het wel goed zijn, dacht de moeder, die in geen 20 jaar meer henna op haar hoofd gehad had. En het was goed, nog nooit zo peentjes-rood geweest.

Zelf genomen, met camera random op armlengte vanuit de lucht.


Marimon ondertussen, bastelt herum in de buanderie, die een steeds opgeruimder en huiselijker aanzien krijgt.

Dit zijn de ikea laden met ombouw, waar ik het gister over had.
Leuk zo, met die koffertjes. Alleen hebben we nu bedacht dat het voornamelijk een zomerkeuken moet worden, en geen opberg plaats, dus moeten de koffertjes en alles wat niet met koken te maken heeft naar verderop in de kelder. In de laden liggen kaarten, brieven, bankafschriften, belastingellende en meer van zulks. Ik vind niet dat dit in een keuken thuishoort, eigenlijk meer in de open haard, maar dat heeft Marimon liever niet, daarom ben ik wel genegen er boven een laadje voor uit te ruimen, maar geen 4 laden, dus we moeten nog onderhandelen de komende dagen.

Dit hoekje gaat nog ontruimd worden. De groene matrasjes voor de plastic tuinstoelen moeten maar naar de zolder van het huisje, want daar blijven ze droog en het is toch meer iets voor luie vakantiegangers. De gymnastiekballon kan gevoeglijk naar het achterdeel van de kelder, want hoewel ik hem nooit gebruik, toont hij niet de neiging tot schimmelen. Die blauwe inkooptas van Ikea, die ook geen dienst meer zal doen, want als we naar Ikea gaan vergeten we hem, die zit wel vol met prachtige plastic tassen, allemaal met reclame erop voor een beter milieu, die kan je toch niet zomaar wegfl...., in het milieu nog wel, waar die tassen juist tegen ageren? Dat zijn nou van die gewetensvragen waar de moderne mens niet uit komt. 

Marimon denkt er nog even over na. Na een roséetje of 2, vindt hij meestal wel een oplossing.