Vanmiddag weer eens naar het meertje in Montendre geweest. Is de eerste keer dit seizoen. Vergogna! Gewoon te lui. Dit keer had ik een stok achter de deur, want als ik hier op het erf blijf hangen, wordt mijn middengedeelte nooit bruin en blijf ik eruit zien als een bouwvakker, met bruine uitsteeksels en de rest wit. Op het erf ga ik nooit liggen zonnebaden, want dan krijg ik een zonnesteek. Natuurlijk schijnt de zon aan het meertje ook, maar dan neem ik tegen het kookpunt een frisse duik, even sissen en afgekoeld voor het volgende half uur.
Mijn achterblijfsels als ik in het water lig.
Bovendien vind ik het gezellig aan het meertje. Altijd wat te kijken met dat kleine grut. En vooral de ouders die aan het opvoeden zijn. Franse kindertjes zijn aardig en beleefd, heel goed opgevoed, maar ze worden ook geen 5 min. met rust gelaten door de ouders. Ze zetten 2 passen het water in en ho stop, niet verder. Pas op je gaat vallen, pas op die madame, je gooit een korreltje zand over haar heen, niet het speeltje van dat kind pakken en ook niet met haar spelen. Alle spontaniteit en durf worden in de kiem gesmoord. Daarom zijn de Fransen misschien wel zo angstig en wantrouwend.
En des avonds genieten onze gasten met hun gasten van een bar BQ aan de nieuwe pick-nicktafel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten