Oudejaarswondertje

Op Pied Sec plage brengen wij de laatste dagen van het jaar door met vrienden uit het vaderland die,( hoe bestaat het, hoe zoeken wij dat toch altijd zo uit?), de hele dag als beesten aan het werk zijn. Het is echt geen boze opzet van ons, maar dat soort vrienden trekken wij nu eenmaal aan. Wel giet ik er de hele dag brandstof in natuurlijk.

De een timmert en zaagt, net zo lang tot de slaapkamer van de gîte, 17,5 cm. langer is. Dat lijkt niet veel, maar op een kamerlengte van 2,5 meter, is dat, lijkt dat, veel. Net genoeg om niet steeds je knie te stoten aan de bedhoek.

Het hoofdeinde, waar een gat gezaagd gaat worden.

Er gaat wel 17,5 cm. van de keuken af, maar dat merk je daar niet.
                     

De ander schraapt onkruid van paden en trappen totdat er waarachtig een stenen pad te voorschijn komt.

Dit pad was mij bekend.

Maar deze twee niet.

Half zes, het donkert, de werkdag is afgelopen. Marimon staat alweer in de keuken om ons een maaltijd te bereiden, die tot middernacht zal duren. 

Met de poesjes gaat het goed..., zolang de stofzuiger niet aan gaat.

Met Poulette ging het goed, tot zij vanmiddag haar tweede trauma opliep. Er kwam n.l. een hels gefladder en gekrijs uit de binnenren toen ik vanmiddag kwam controleren of alles goed ging. Wat bleek? Er zat een mees met haar kopje vast in een muizenval. 

Toen ik het openklapte, vloog het beestje zo de ren uit, helemaal gaaf. Hoe kan dat nou weer? Een muis is gelijk plat en zo'n vogeltje vliegt weg come niente fosse. 

Oudejaarswondertje. Die gebeuren, naar het schijnt.