Banketletters, eieren en bitterballen.

Even naar Ribérac voor een advent visite met banketletter en speculaas. En om tegelijk onze appeltjes van oranje op te halen. Even betekent in dit geval 1,5 uur heen, dus idem terug. Dat is hier normaal. En ook aangenaam, want je rijdt door schone dreven en bijna geen verkeer op de weg. Wij gingen om onze bestelde goederen op te halen, door Ingrid en Oscar uit Nederland mee genomen. Dit stel, dat onder de naam 'Houdoe' werkt, neemt tegen een kleine vergoeding bestelde artikelen mee als ze hun zonen aldaar bezoeken. Zo hebben wij nu weer gerookte paling en bitterballen in de vriezer en cox d'oranges op de fruitschaal. Soms bestellen we haring, nasi of bami-schijven. Drop, pindakaas, sambal, hagelslag, pepermunt of stroopwafels, als je er niet zonder kunt is het allemaal te krijgen.

We hadden het vanmiddag over heimwee. Zouden we terug willen? Wat misten we hier. Laten we vooropstellen dat je in november altijd ergens heimwee naar krijgt, waar je ook zit. 
We misten het makkelijk bereikbaar zijn in Nederland. Even op de fiets, of stukje te voet en je zit ergens in een centrum, met je favoriete winkeltjes en de krokettenkraam. Hier is alles ver en de in de zomer zo schattig lijkende dorpjes, zijn uitgestorven. In Nederland zijn meestal de gordijnen open en de huizen liggen op een rijtje aan de weg. Je kunt overal naar binnen gluren en je weet dat je niet alleen op aarde bent. Gezellig al die mensen overal!
Maar dat is tegelijk de reden waarom we zijn weggegaan. Die files, die dure en niet te vinden parkeerplaatsen, die kleine huisjes, die kleine tuintjes en overal buren waar je binnenkijkt en overal mensen! Is er niet ergens een plekje waar ik stiekem in mijn neus kan peuteren? Nee, dat is er niet. Alles is hel verlicht, dag en nacht. Die lichtvervuiling, dat lawaai overal, vooral tegen de Kerst. I wish you a merry Chrismas, I wish you a merry Christmas, I wish you a merry Christmas, and a happy new year!!!!
Kopen, kopen, kopen, koopt nu! Koopt meer! Koopt alles!!!
Daar zijn we hier bijna van verschoond, in Nederland kun je het niet ontlopen, het Heilige Koopfeest.

En ook het weer. Het is nu wel een paar daagjes grijs, regenachtig, saai herfstweer, maar dat duurt nooit zo lang. Ook in de winter zijn er dagen waarop de zon al (nog) aardig verwarmd, als hij er is.
De ruimte, het klimaat, de natuur. Goedkoop parkeren, goedkope boetes, goedkope restaurants. Alleen Jamin. Ik mis Jamin!!!

En toen kwamen we thuis, net donker.
Poulette heeft de neiging over het hek te vliegen, hoewel ik niet weet hoe ze het doet want ik heb haar vleugel bijna tot op het bot afgeknipt. Maar ze kan niet meer terug. Ik was net op tijd, zag haar zitten onder een struik, tegen het hek geklemd. Toen ik haar oppakte, wist ik waarom ze al 10 dagen niet meer gelegd had.

Het bruine ei is van Amarette, die wilde zeker ook een duit in het zakje doen.