Muis in het gootsteenkastje

Sinds een paar dagen woont er een muisje in het gootsteenkastje. 
Jammer genoeg gaat zijn culinaire voorkeur uit naar de stoffer i.p.v. de chocopasta die ik zo liefdevol op zijn valletje heb gesmeerd.

Het is ongelooflijk maar waar, de muis heeft in één nacht tijd de stoffer gehalveerd. Hierna heb ik enkele dagen niets van hem 
vernomen, natuurlijk lag hij ergens te krampen met een indigestie.

Aan die twee luizebollen heb ik ook niets. 

Hadden we nu Pipeline nog maar, die niet voor een muisje vervaard was. Zij had, met de kloeke manier van optreden die haar zo eigen was, niet gerust eer zij hem uit zijn schuilplaats gegrist had.

 Afgelopen nacht heeft hij maar een paar haartjes gegeten, maar nog steeds geen chocopasta. Nu heb ik twee scenarios in petto, of eigenlijk drie. 1. Alle deuren openzetten. Maar, dan verdwijnt hij ergens in huis, zijn aktieradius wordt groter, hij kan meer schade aanrichten en is minder controleerbaar. Niet dus.
2. De stoffer weghalen, zodat hij de chocopasta wel moét eten.
3. De stoffer weghalen en iets anders op zijn valletje smeren.
    Pindakaas?, Boterhamworst? Muisjes misschien?

Marimon's suggestie was desgevraagd: kaas raspen en het spoor naar buiten leiden.
Dat kan, maar dan moet je 's nacht de buitendeur open laten.
Geen optie. Te gevaarlijk.

Ik sta als chef huishoudelijke dienst ook overal alleen voor.