Alweer jarig, punaise!

Nu was ik toch verdorie al weer jarig gister, en ik was net 65 geworden! Het afgelopen jaar is zo supersnel omgevlogen, dat ik er bang van word. Men zegt dan: geniet van elk moment, want het leven is voorbij voordat je het weet. Maar ik geniet al van elk moment, wat kan ik er verder nog aan doen om de vaart te remmen? Niet genieten, want als je in de regen op de bus wacht, duurt de tijd heel lang.

Gans Bordeaux was versierd ter ere van mijn 66 jaar.

Eerst een ontbijt chez Karl. 

Met mijn trouwe kompaan, natuurlijk.

Toen hebben we Bijoux Brigitte overvallen, want alles wat schittert en blinkt is van mijn gading, als het maar geen goud is.

Nog een milkshake bij le French Coffeeshop en oma en moppie kunnen verzadigd weer naar huis, want na 4 uurtjes Bordeaux zijn we af en op.