Karaoke en koude kippen.

Gewonnen bij de karaoke!


Het is de eerste keer dat ik aan zoiets meedoe, heb ik ook nooit gedurfd, maar des te ouder ik word, des te minder kan het me schelen om af te gaan.

Met Danièle samen zingen we Monsieur le Président. Kende ik nog van mijn lesgeef jaren, bovendien krijg je de tekst voor je neus.

Martine heeft een hart gewonnen. En zo zie je dat je je als zestiger nog uitstekend kunt vermaken.


De kippies hadden het inmiddels minder leuk. Ik vond ze vanmorgen verschansd in het enige sneeuwloze hoekje van het binnenhok, met een bevroren waterreservoir en een ingesneeuwd etensbakje. Dit was de eerste keer dat de peuters met het fenomeen sneeuw in aanraking kwamen en het beviel helemaal niet. 
Zij weigerden om ook maar één poot in dat enge witte spul te zetten, dus bleef er niet veel ruimte voor ze over. 


Nadat ik wat sneeuw weggebezemd, wat voer gestrooid, heet water in hun bak gegoten , het trapje naar het leghok waar ze steeds afroetsten afgeborsteld, en ze geruststellend toegesproken had, waagden de dames zich in de ren. Tjonge jonge, dat kippen nog steeds niet uitgestorven zijn mag een wonder heten, zo weinig weerbaar zijn ze. Maar goed dat er liefhebbende baasjes zijn. 

Zij gaan het wagen.

Zij kunnen zich weer wijden aan hun enige hobby: eten
Het leven heeft weer zin.