Ben ik me daar een broek aan het strijken. Op bevrijdingsdag nog wel. Heb ik niks beters te doen soms? De broek heb ik gescoord op de Hilversumse rommelmarkt, op Koninginnedag, 50 cent. Waarom deed de verkoopster hem weg? Is zij er uitgegroeid, geestelijk of lichamelijk? Zij heeft de witte broekenperiode achter zich gelaten, veel te onpraktisch. En misschien ook wel ouderwets, dat weet ik niet zo. Voor mij is het nieuw. Zal heel snel onder de vlekken zitten bij zo'n knoeipot. Maar voor 2 kwartjes kan ik mij veroorloven om er enige chocoladeijsjes op te laten druppen.
Waarom strijk ik zo'n broek. Dat zou ik vroeger niet gedaan hebben. Maar bij al die rimpels kan ik niet ook nog kreukels hebben. Zelfs spijkerbroeken strijk ik. Afgrijselijk. Vroeger had ik een diep dedain voor dat soort mensen. Ik deelde ze in bij de gestreken spijkerbroekentypes. Het ergste soort.
Het is hier bevrijdingsdag dus. Eigenlijk is het dat voor elk land in Europa, voor elk land dat met Hitler te maken heeft gehad. Op deze dag heeft Hitler zelfmoord gepleegd omdat hij niet mee mocht bowlen. Nederland werd op 6 mei bevrijd. Het wordt gevierd op 5 mei, omdat prins Bernhard op die dag getekend heeft in hotel 'de Wereld'. We vieren dus eigenlijk prins Bernhard's bevrijding.
Wat ben ik allemaal bezig te missen terwijl ik hier mijn broek sta te strijken? Een rommelmarkt of 10 in de regen. Een vuurwerk of 5 in de regen, een repas of 30 met bal na in een met neon overbelichte feestzaal. Geef mijn portie maar aan fik. Ik blijf lekker in mijn boudoir zitten chagrijnen en eet straks een ongetwijfeld heerlijke door mijn Marimon bereide feestmaaltijd. Met ijs toe en chantilly uit de spuitbus. Kan ik meteen beginnen te kliederen. Avé!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten