Slangenkwekerij

Ik weet niet meer of ik het al 10 keer gezegd heb, maar ik heb besloten om dit jaar geen zomermoestuin te doen, maar alleen een wintermoes. Dat betekent dat ik een halve tuin vol zet met fèves (tuinbonen) en de andere helft met aardbeien, die er al staan, maar die verplaatst gaan worden, want ze staan al 5 jaar op hetzelfde stuk en men zegt dat dit niet gezond is (hoewel ze nog steeds voor een goede opbrengst zorgen), en op het stukje waar nu de aardbeien staan, komen dan uien en knoflook. Voor de zomer in te zaaien met goudsbloemenzaad, is mooi en ook een uitstekende groenbemester. Maar eerst paardenstront er op. Horse dung, te bekomen bij Australische Jane , die een paard heeft dat ongelooflijk veel produceert maar daar geen afnemers voor schijnt te hebben, zodat de berg al maar groter wordt.

Tijdens het omspitten van mijn toekomstig tuinbonenveld, stuitte ik op een ketting van leerachtige witte eieren, waarvan er een half open was. Toen ik er nieuwsgierig in poerde, kwam er een slangetje in wording uit. Gekronkeld rond een soort moederkoek.
De andere eieren waren leeg. Wil dat zeggen dat mijn moestuin nu vergeven is van de slangen? 's Winters slapen ze in ieder geval.

Donderdag werd de Secours Populaire vergast op een enorme hoeveelheid druiven. Het is net oogsttijd geweest, en we wonen in een druivenstreek niet waar?. Er kwamen toevallig niet veel hongerige armen om een voedselpakket, dus hebben we  de druiven maar verdeeld onder de bénévoles (vrijwilligers). Eigen schuld dikke bult. Maar wat moeten wij nu met zo'n hoeveelheid druiven? Wij, die in onze jeugd hooguit met Kerst, of als we op sterven na dood waren met een druiventrosje geconfronteerd werden, te verdelen onder 7 gezinsgenoten, ieder 10 druifjes uitgeteld in de hand. Zo'n overdaad kunnen wij niet aan. Voor de kippen. Ja, maar die hadden na één trosje buikloop, door mij weer op te ruimen. Oplossing:

Toch zeker 5 liter uitgeperst, zonder enige toevoeging. 
En zo braamzoet, alsof er een pond suiker was bijgegooid.

Later op de middag nog snel even voor sluitingstijd in Jonzac bij mijn favoriete, maar peperdure winkel, een paar laarsjes, zo mooi, zo zacht, zo warm, zo duur, tot mijn eigendom gemaakt. Hier zal ik de komende 3 winters op lopen, en daarna nog 5 winters in de tuin.

Die vuile katten, die hier nu zo schattig liggen te slapen, hebben ons de halve nacht wakker gehouden. Wij wilden eens proberen hoe het zou gaan als we het luikje uit de deur zouden laten, zodat alle poezen vrij in en uit de slaapkamer konden lopen, i.p.v. ze op te sluiten in de badkamer. Nou, dat hebben we geweten. De eerste 2 uren sliepen ze, her en der over ons bed verspreid. Toen ik echter opstond omdat ik vreselijke trek in koele, verse druivensap kreeg, werden ze allemaal wakker en dachten vervolgens dat ze in de speeltuin waren beland. Toen Samir onder de dekens schoot en aan het voeteneind aan Marimon's teen begon te knabbelen, was de maat vol en moesten ze helaas de badkamer weer in. 

Denk niet dat we toen rustig verder konden slapen. Een uurtje ja. Toen schrokken we wakker door kotsgeluiden.

 Pipeline heeft de laatste tijd de lastige gewoonte aangenomen om op mijn hoofdkussen te slapen. Vlak boven mijn slapende hoofd. 

Ja, goed geraden. Nog net niet raak. Als dat zo door gaat, doordat ze muizen blijven knabbelen als tussendoortje overdag, zullen we maatregelen moeten nemen. Slaapkamer op slot voor iedereen. Zonder aanziens des poezes.