Schoon schip.

Meneer Cor Steyn speelt voor u zijn laatste deuntje terwijl hij met zijn elektronisch orgel vervoerd wordt naar de troc.

Het bleek onze laatste kans, want de uitbaatster heeft er zodanig genoeg van dat ze aan het eind van de zomer er mee gaat stoppen. Eigenlijk neemt ze geen spullen meer aan, maar omdat wij dit voor nop aanboden, kan ze het voor een heel zacht prijsje verkopen zodat het zo weg is. Denkt ze. Hoopt ze.

Ook de grote stoel die op het overloopje in de weg stond (en waarin Marimon in slaap pleegt te vallen), is met veel moeite en handigheid van de ontwaakte slaper, naar beneden gekomen.

Hij staat nu zo lang in de hal/eetkamer/ Sociëteit Hollandia te wachten op verder vervoer. Maar nu de troc niets meer aanneemt, en wij er stiekem ook wel een beetje aan gehecht geraakt zijn, hebben wij niet zo'n haast meer om hem de deur uit werken.

In Sociëteit Hollandia, voelt hij zich wel op zijn plaats, en poesje Samir is met geen geweld meer van zijn vers veroverde plekje te krijgen.

Weer een stukje verder met het ontruimen van de garage, die nu eindelijk eens leeg en opgeruimd moet zijn (vind ik).
Ik wil hem ook opgeruimd hebben omdat ik toch met de schout en schepenen in debat zou willen gaan over de mogelijkheid om de garage gedeeltelijk tot gîte om te vormen. De mogelijkheden zijn er zeker, alleen de diocèse werkt niet mee. Dat is de kerkelijke instantie die de Chapelle onder beheer heeft, er zelfs de eigenaar van is en die bedacht heeft dat het hier een soort heilige plek is, niet geschikt voor lallende vakantiegangers. Of misschien is het wel de burgemeester zelf die de boel dwarsboomt, uit nijd dat de vorige eigenaar stiekem een woonhuis aan het bouwen was i.p.v. de garage waar hij een vergunning voor had. Er mag daar i.i.g. nooit gewoond worden, waarom is niet helemaal duidelijk. Of is het om King Arthur, die hier nog steeds schijnt rond te waren...?

Hard gewerkt vandaag in huis en hof. Vanavond naar de aquagym in het zwembad in Gorron geweest, waar morgen de Tour langskomt. Natuurlijk zitten we er vanaf de morgenstond op onze klapstoeltjes te wachten. Heya Keessie!! Oh nee, dat was een ander. Wij hebben geen flauw idee, dus we roepen maar wat..