Pierrette heeft de pik op mij.

Ik heb sinds enige dagen ruzie met Pierrette. Inmiddels is deze zo hoog opgelopen dat morgen haar kop eraf gaat. 
Ik heb haar gewaarschuwd, maar ze wil niet luisteren. De laatste week merk ik dat Bernadette, het kleine bruintje, niet meer het nachthok indurft. Na hen een paar avonden geobserveerd te hebben, kreeg ik in de gaten hoe zij de kleine bruine terroriseert. Zij wordt weggejaagd bij de etensbak met lekkere keukenrestjes en wordt nauwelijks nog getolereerd in het nachthok. Zij wordt mager en zit slecht in de veren.
Na rijp beraad met de buurman, hebben we besloten dat zo'n agressieve kip de pest is voor je kippenbestand en dat er geen hoop is op verbetering. Leiderschap en hiërarchie is normaal en wenselijk in de dieren-en zelfs mensenwereld. Maar op een akelige wijze profiteren van die macht wordt niet geduld op Pied Sec plage. Vanavond had ik een tweede hokje voor de nacht klaargemaakt als isoleercel voor de ter dood veroordeelde. Nog had ik een kleine twijfel toen ik het hele stel bangelijk tegen elkaar aangedrukt voor het vallen van de nacht in hun slaaphokje zag zitten. Maar toen Pierrette ineens zonder aanwijsbare rede weer in die kleine begon te hakken, was voor mij de maat vol.

 Hup in je cel. Ze zat nog wel een tijdje zielig te piepen tot de nacht definitief viel, toen was ze stil. Ze beseft misschien dat het haar laatste is. Berouw komt altijd te laat.