zondag 10 maart 2013
Arme Samir, arme wij.
Afgelopen vrijdag waren we een paar uurtjes weg, toen we rond een uur of acht thuis kwamen, was Samir niet op het appel. Niet zo heel vreemd, want ze zijn nu met het zachte weer en het kikkergekwaak, vaak langere tijd weg. Bij het naar bed gaan geroepen en nog eens geroepen, maar geen antwoord. 's Nachts werd ik wakker en besloot toch even in het kippenhok te kijken of hij zich daar niet had laten insluiten, wat wel eens is gebeurd was.
Eerst nog even alle stoelen en banken geinspecteerd, en ja hoor daar lag hij op het gele bankje lekker te slapen. Gelukkig maar.
Maar de volgende morgen lag hij daar nog. Dat kan niet goed zijn.
Na een kleine inspectie zagen we dat hij gewond was aan zijn poot, overal geronnen bloed. Hij was heel rustig en zoet, alleen als hij zich bewoog klonk een klaaglijke mauw. Wij dachten dat hij maar een beetje uit moest zieken, want wij zijn wel wat gewend met in gevecht gewonde katten, die zichzelf helen met een paar dagen rust.
Hij verplaatste zich af en toe, dan vond ik hem weer op de rookstoel, later op ons bed en nog later op het boudoirbed. Kijk eens aan, dat kan hij toch maar. Maar toen de zon op hem scheen en hij met zijn poten wijd ging liggen, zag ik hoe groot de wonden waren en dat zijn het bot van zijn kniegewricht bloot lag. Toen hebben we de rijdende veto gebeld, die met een geheel op ingrepen ingericht busje voor kwam rijden. Het was erger dan wij hadden gedacht, binnen een half uur waren we in de kliniek. Geen kik heeft Samir gegeven onderweg. Antibiotica, pijnstiller, tranquilizer. Wij hebben hem daar achtergelaten. Over het weekend houden ze hem onder medicatie en dan maandag of dinsdag wordt zijn pootje geamputeerd. Wij hebben nog de tussenkomst van een orthopeed in Bordeaux overwogen, maar er na diverse gesprekken en inlichtingen van afgezien. Wij zijn er erg verdrietig over. Wat kun je toch in korte tijd veel van een beestje gaan houden. Gelukkig is zijn leven niet in gevaar en hebben we hopelijk over enkele dagen weer een vrolijk huppelend zwart katje terug. Lang leve Samir!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten