Na al de alarmerende berichten die mij vanuit Nederland bereiken over sneeuwstormen en poolwinden, durf ik nog nauwelijks de gezegende lentetoestand op Pied Sec plage te beschrijven.
Sinds een dag of vier mag ik weer tuinieren. Wat een vreugde. Niet meer schoon te krijgen nagels, spierpijnen, splinters in de vingers, ik heb het er allemaal voor over. Laat het duren, laat het duren.. Morgen ga ik naar het koude Nederland, dus voor mij is het even pauze.
Ook een prettig lentewerkje is de houttroep opruimen. Hierbij ga ik selectief te werk. De stapel schors en zaagafval wordt bij elkaar geharkt en dan ga ik een van mijn favoriete karweitjes doen: het scheiden van hout en schors in de afvalberg.
Aanmaakhoutjes.
Schors, dat ik in stukjes breek en tussen de planten gooi als mulch. Het is wat werk, het kost wat tijd, maar die heb ik.
Houthok is leeg. Nu moet het wel lente blijven.
Met Samir gaat het uitstekend. Als een ballerina steekt hij zijn poot over de rand van het bidet als hij wil drinken. Je ziet het niet op de foto, maar de poot hangt in de lucht. Als de wonden dicht zijn krijgt hij een echte spalk. Die kan dan een maand blijven zitten, want hoeft niet om de dag verschoond, zoals deze bandage.
Onze favoriete avondstand.
Ik heb de lente gehaald met de buitendouche. De hele winter door heb ik mij daar afgespoeld en niet versaagd, ook al was het vijf onder nul.Krijg ik nu een prijs? Of een eervolle vermelding?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten