Oppaskinderen

Afgelopen nacht hadden we de kinderen van Dries en Mélancolie te logeren. Gezellig kinderen in huis en het fijne is, je hoeft niet op te voeden. Geen erwtensoep ? Liever een stukje stokbrood met tomatenketchup? Goed hoor. Alleen nog niet op de bank filmpje kijken met een bord spaghetti op schoot, dat wordt geknoei,  (hoewel het Zeno's liefste wens is, dus op een dag zal ik ook daarvoor overstag gaan). Het is eigenlijk voor het eerst dat ik niet opvoed. Opvoeden is het vermoeiendst in de omgang met kinderen. Schiet op je komt te laat, drink je melk op, poets je tanden, handen wassen, niet in je neus, ga plassen, ruim je rommel op, je hebt al een boterham met zoet gehad, hang je jas aan de kapstok!

Alleen wel enigszins op tijd naar bed, maar dat is in mijn eigen voordeel. Nog een kwartiertje lezen in bed? Nou vooruit dan. Hoofdstuk uitlezen? Hoeveel bladzijden moet je nog. Nog vier? Nou goed dan. Maar een half uur later, als Marimon gaat kijken, komt hij terug met de boodschap dat ze er nog twee moet. Twee bladzijden in een half uur? Ze is een goede lezer, dus dat kan niet. Kinderen zijn bedriegers in de dop, allemaal, zonder uitzondering. Volwassenen ook, maar die hebben geleerd dat bedrog gauw uitkomt en hebben eieren voor hun geld gekozen.

Wat eten de kinderen op de foto hierboven als ontbijt?
Door Luna gebakken cake. Cake met een yoghurtje en een glaasje water, want ik had geen melk in huis. Super ontbijt toch?

In Frankrijk gaan de kinderen om negen uur 's morgens de school binnen en komen er op zijn vroegst om half vijf weer uit.
Ze eten daar tussen de middag een warme maaltijd, ook de kleintjes van 3 of zelfs 2, als ze droog zijn. Die kleintjes doen dan ook een tukje na het eten. 
Vrouwen werken hier meestal hele dagen, dat kan makkelijker met die schoolopvang. Alleen tijdens de vele en lange vakanties zitten de moeders met hun kinderen omhoog, maar daar zijn de oma's en de tantes voor. Niettemin zwaar, want er moet 's avonds nog een warme maaltijd gekookt worden en dan moeten de kinderen geholpen bij hun huiswerk (ook nog, na zo'n schooldag), dan eten, wassen en in bed geduwd. Dan is er nog de was en de strijk, de poets en de rest. De man doet ook wel wat naar het schijnt, maar toch belangrijk minder. Nee, de vrouwen hebben het hier niet makkelijk, alle schoolopvang ten spijt.

Nu gaan we even bij Samirtje kijken.