Eerst langs de véto verband verschonen. Hij vroeg of wij er bij wilden zijn. Wel eng, maar we waren ook nieuwsgierig. De wond zag er mooi schoon uit, maar leek toch nog steeds op een kluif bij de slager.
Samir mocht gelijk mee terug naar huis. Daar hadden we niet op gerekend. Nou ja, op hoop van zegen dat zijn broer hem niet van de bank zou gooien, wat hij niet gedaan heeft. Léon is lief.
De T.V bleek al uitverkocht bij aankomst om 11 uur 's morgens, maar de chocolaadjes niet! Wij hebben een heel doosje van drie lagen, achter elkaar in de auto opgegeten. Zonder buikpijn.
Vlakbij de plaats (Coutras) waar de Aldi is, ligt het gehuchtje waar wij 6 jaar geleden, toen wij weg wilden uit de Corrèze, op huizenjacht waren. Het heet Sablons en ligt aan een prachtige rivier, de Dronne. Het huis was intiem gelegen middenin een klontje huizen. Een spannend plekje, als je tenminste met je buren op kunt schieten.
Wij hebben er van afgezien, omdat er toch wel heel veel opknapwerk in zat en omdat het wel zoals gezegd, spannend en intiem was, maar om dezelfde reden ook geen uitzicht had.
De nieuwe bewoners hebben de bomen voor de deur gekapt, waardoor alle geheimzinnigheid weg is. Zo gaat dat nu altijd.
Wij vielen ook voor het maison de maître in Clamensac, omdat die prachtige dennen voor het huis stonden. Maar toen wij er eenmaal woonden, vonden wij dat ze toch veel licht wegnamen en ook gevaarlijk, want veel te groot voor het huis, ingeval ze om zouden waaien. Wat ze al die jaren niet gedaan hadden, dus waarom zouden ze dat plotseling doen nu wij er woonden. Spijt, spijt.
Er had een dronkaard in gewoond, die nooit iets schoongemaakt of gekapt had. Dat kun je wel zien ook. Hij was alleen op de wereld, behalve een nichtje, die het huis zo snel mogelijk kwijt wilde. Het was niet duur, maar ging nog wel veel kosten aan achterstallig onderhoud. We hadden genoeg getimmerd en zochten iets kant en klaars. Dat hebben we nu, maar we zijn nog steeds niet uitgewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten