Drukke dag, Samir weer iets beter.

Tjonge, jonge wat een ren-dag. Vanmorgen eerst naar Samir. Hij was gister verslechterd, de wond aan de knie was gaan ontsteken. Slecht nieuws, hij lag er hangerig bij. Nu krijgt hij een stoot-kuur anti-biotica en een pansement zoals wezens met grote brandwonden krijgen, met honing!. Deze morgen zag hij er alweer beter uit, de voet was koud en de koorts geweken.

Dit was gister. Vandaag heeft hij een poos bij mij op schoot gezeten in de wachtkamer, terwijl de véto een hond verschoonde.

Nee, dit was niks. Maar vandaag zoals ik al zei, een stuk levendiger, en morgenmiddag mag hij een weekendje thuiskomen. Wij hebben een bench meegekregen van de dierenarts, maar wij hebben ook al gekeken bij de knutsel naar geschikte kooien, want hij moet toch voorlopig daarin. Mag absoluut niet buiten, maar ook binnen niet los rondlopen of liggen. Alleen in zijn kooi of op schoot. Ook een bescherming tegen de andere poezen, die wel eens op hem zouden kunnen springen. Wij blij, maar jullie mogen nog niet dansen, zei de véto. Dat mag over 10 dagen pas.

Toen de weekboodschappen in Jonzac, gelijk even naar kooien gekeken en koffie gedronken in de intermarché, waar de counterjuffrouw haar hart tegen ons uitstortte over haar man die ze verdacht van het kopen van een hele dure motorhelm, terwijl ze het geld beter voor iets wat meer nodig was kon gebruiken. 'Geef hem een hengst als hij met die helm thuiskom't, ried ik haar aan. 'Je hebt wel kans dat ik dat doe', zei ze. Morgen dus nog even terug naar de Intermarché om te kijken of ze een blauw oog heeft.

Thuis vlug komkommers schillen en leeghalen, voor de hapjes van vanavond. Kunnen ze vast wat uitlekken. Broodjes klaarmaken om in de auto op te eten, de was ophangen, de Indische kist in de auto zetten. We willen even naar Emmaüs (abbé Pierre), om de kist te schenken en er een klein kastje voor terug te kopen. Onderweg de broodjes opeten, het is meer dan een uur rijden. Maar onderweg zagen we een depôt-vente, waar je tweedehands spullen kunt kopen. Stoppen en omdraaien, beval ik Marimon. Daar hebben we onze Indische kist geruild voor dit van buiten veel kleinere, maar van binnen, veel grotere kistje. Zou wat voor mijn moeder geweest zijn, die zocht, met haar maat 41, altijd schoenen die klein van buiten maar groot van binnen waren.

Ik heb er vast een fleecedekentje opgelegd voor de poezen.
Moet ik straks weer zeggen: Zeg jongens, mag ik even een klosje garen pakken? Want de naaispullen moeten er ook in.

Terwijl ik dit schrijf, is de eerste gearriveerd.

Nu vlug de bouchées de concombre afmaken. Mayonaise maken,  de garnalen in stukjes snijden, door de mayo roeren en in/op de komkommerstukjes leggen. Vanavond is er Four et Film bij Dries, lekker op ons achsterste naar een film kijken en tegen het einde de heerlijke geuren uit de oven opsnuiven. 
Vous- êtes servis, messieurs dames.