Zonneschermen neer op Pied Sec plage

Het is 27 graden op Pied Sec plage, de zonneschermen zijn neer. Voor het eerst dit seizoen. 

De poezen liggen lui verspreid over het voorterras, in afwachting van de verstrekking van hun rechtmatige maaltijd.

Alle poezen? Ja, want Samir mag zich sinds een paar dagen vrij over het terrein bewegen, door ons, zonder zijn medeweten, in de gaten gehouden. Als hij ergens in slaap valt, pakken wij hem op en leggen hem binnen, want een slapende poes vraagt om moeilijkheden.

Hij is dolblij, rent het terrein over, ruikt en snuffelt overal aan, jaagt met zichtbaar plezier de kippen op, kortom, is weer net zo stout als vroeger. Als we hem voor donker binnenhalen, valt hij als een blok in slaap. Tussen de middag heb ik hem zelf binnengehaald voor een tukje, want hij wenst geen tijd te verliezen aan vermoeidheid, terwijl dat ingebonden been, best vermoeiend is om mee te slepen. Léon coachte hem de eerste dagen, maar vandaag niet meer. Laat hij het zelf maar uitzoeken, denkt hij. Veel te vermoeiend die ADHD poes.

Samen in het bidet kan ook nog wel.


En verder niets dan schoonheid op Pied Sec plage.

De lijsterbes komt in knop.

Gebroken hartje, dat verdrongen wordt door een nieuwkomer, waarvan ik de naam niet weet.

Rondom het vijvertje, waar minimaal 35 salamanders in zitten, zo telde ik tijdens het schoonmaken.

Samir telt de salamanders ook even na.

Samen met zijn broer kipjes pesten, zooo leuk.., dat had hij nu het meest gemist.

Alles groeit, alles bloeit. Pied Sec plage is nog nooit zo mooi geweest.

Morgen koelt het af, voor een weekje.

Nog drie nakomertjes:

De tuinbonen, die er prachtig bijstaan. Helaas heb ik de mieren niet voor kunnen zijn, hoewel ik de bonen al in november gelegd heb. Spuiten met zwarte zeep is het enige dat helpt.

De aardbeien bloeien.

De peterselie ook, maar dat is de bedoeling niet.