bedachten wij dat we maar beter naar Bordeaux konden afreizen, temeer daar wij hadden vernomen dat er daar plotseling HEMA's als paddestoelen uit de grond zouden zijn gerezen. Hemaworst, taart, onderbroeken, droogdoeken, feesthoedjes, slingers, boterhamworst. Het gaf een goed gevoel op de kassa 'beschuitblik', te zien verschijnen. Met een Franse verkoopster, dat weer wel, zodat het geheel toch weer iets ontheemds kreeg. Er was geen taart, noch lekkere vette druipende worst, noch lever met spekkies, noch een degelijke onderbroek, maar wel breiwol met pennen en goede theedoeken, die afdrogen,
een paraplu en pepermunt!!
Marimon heeft zijn winterjas maar weer aangetrokken, het was 16 graden op het heetst van de dag. Die Amerikaan in zijn korte mouwen had het nog warm van het vliegtuig denk ik. Misschien kwam hij rechtstreeks uit Alaska.
Af en toe is het voor de variatie ook wel wisselend bewolkt, waarbij je tussen de buitjes als verrassing de zon ziet verschijnen. Eergister was bijvoorbeeld zo'n dag. Hier heb ik van geprofiteerd door een kleine sightseeingtour te maken. Heel klein, want ineens zag ik dat Laila vlak bij Pons geraakt was, waar zich mijn favoriete Phildar winkeltje bevindt. Dat vroeg om een stop met kleine winkel-pauze, die een beetje uitliep. Ik heb hierdoor maar één curiositeit kunnen bezoeken, een brok steen van 2000 jaar oud, ooit bestemd als kilometerpaal. Alleen had je toe nog geen kilometers, maar Romeinse mijlen, die 1460 meter bedroegen. Vroeger lag hij plat, later hebben ze hem rechtop gezet. Wie weet waarom? Tijdens de Mérovingers heeft het geval ook nog dienst gedaan als sarcofaag, vandaar dat hij hol is (gemaakt). Een multifunctionele borne militaire-sarcophage. Kijk eens aan, die zie je niet alle dagen.
Ik beloof bij de volgende zonnestraal de tour voort te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten