Herfstfietstochtje op de spoorbaan.

Stralende herfstdag, fietsen over de als fietspad ingerichte, oude spoorweg van Etauliers naar Blaye. 30 km. all in. Net kort genoeg om geen zeer achterwerk te krijgen. Niet te warm, niet te koud, op de terugweg een lekker windje.






















Blaye, einde spoorweg. De ondernemende Nederlander ziet daar gelijk een geschikt plekje voor een uitspanning. Een chauffeur vond het meer iets om zijn tankaanhangsel te stallen, blijkbaar.

Of ijscokarretje met bel. Maar dat kwam omdat we zo'n trek in een ijsje hadden.

Klaar om de terugreis te aanvaarden. Zonder ijsje.

Als je goed kijkt, zie je een beekje. Waarschijnlijk was hier vroeger een wildstromende rivier. Maar ja, sinds de Sahel is opgetrokken naar Pied Sec plage..

Een rechte, platte weg zonder verkeer. Wat een luxe.

Een kiekje van de bijna droge beek, voor later als er helemaal geen water meer is.


Wat een heerlijke middag was dat. En we waren nog 21 jaar gelukkig getrouwd ook. Het kan niet op in mijn mensenleventje.