Gevulde eieren

Sinds ik kippenmoeder geworden ben, pleeg ik naar festiviteiten en schranspartijen gevulde eieren mee te nemen. Gratis en toch niet duur. Het is wel vervelend werk, vooral dat pellen, want ze geven niet mee, mijn eitjes. Te vers wellicht. Trouwens de rest vind ik ook niet leuk. Eigenlijk houd ik niet van dat geknoei met eten. Een aardappel schillen, een biefstukje bakken, alla. Maar dat geprak en gestamp met al die wezensvreemde elementen erdoor, nee. Gelukkig is Marimon hier in huis de onbezoldigd meesterkok. Daar tref ik het toch maar mee. Hij heeft nu ook weer een prachtige ovenschotel bereid. Wij gaan vanavond n.l. naar een soirée 'four et film', wat inhoudt dat er een meegebracht gerecht de oven in gaat, dat daar dan wordt geacht te garen tijdens de duur van de film. Dat is dus anderhalf uur minimaal, zonder dat je naar je kooksel mag omkijken. Menig schotel is dan ook verkoold uit de oven gekomen. Niet leuk voor de schepper ervan. Het animo om het plat principal te bereiden is dan ook danig afgenomen. Iedereen geeft zich op voor een voor of nagerecht, die je kant en klaar en dus risicoloos kunt meevoeren. Maar omdat de organisator van het filmfestijn het zo belangrijk vindt dat er likkebaardveroorzakende geuren uit de oven komen tijdens de film, heeft Marimon zijn hand nog maar eens over het hart gestreken en een soort zeer langzaam garend kipgerecht bereid. Wij zijn benieuwd. Ik houd mij maar bij mijn gevulde eierengeknoei. Kan er niet veel misgaan en zit ik tenminste rustig tijdens de film. 

Het eindresultaat ziet er altijd wel appetijtelijk uit, vooral dankzij de spuit, die een feestelijk effect veroorzaakt.