Nog droog

Vandaag tegen verwachting de hele dag droog en soms zelfs een zonnetje. Vlug de moestuin afmaken, want er is maar een korte periode dat de grond makkelijk te bewerken is. De hele zomer is de grond kurkdroog en dus keihard. Dan in Oktober na de eerste buitjes, moet je gaan spitten en opschieten, want als het te langdurig regent wordt de grond heel zwaar en blijft aan de spa en onder je laarzen  kleven. Heel vermoeiend, zowel het spitten als het lopen. De beiden moestuinen zijn nu klaar. Omgespit, met de 5tand er door en stront er op. Laat het nu maar regenen, wat het ook gaat doen morgen.

Alleen de topinambours staan er nog zodat we in geval van hongersnood de komende winter door kunnen komen.

De artisjok mag blijben staan, hoewel wij er nog nooit een van gegeten hebben. Maar hij bloeit zo mooi.

De lavendelplantage heb ik ook van onkruiden ontdaan. Daarbij hebben de kipjes me geholpen.

Pipeline wil niets met de kipjes te maken hebben. Ze keert ze meestal nadrukkelijk de rug toe.

En zo is het ook bij ons herfst geworden.

De mispel bloeit. Dat hoort zo in de herfst, ook al lijkt het wat vreemd.

De laatste granaatappels. De zomer is nu echt afgelopen.


Wer jetzt kein Haus hat, finds nicht mehr.


Wie nu geen huis heeft, bouwt zich geen meer.
Wie nu alleen is, zal het nog lang blijven,
zal waken, lezen, lange brieven schrijven
en rusteloos door lege lanen dwalen
als de bladeren op de herfstwind drijven.


Rainer Maria Rilke